بررسی اثر بازدارندگی تعدادی از خانواده های گوناگون ترکیب های آلی روی خوردگی سطح استیل در محیط هیدروکلریدریک اسید به روش های الکتروشیمیایی و کاهش وزن و مطالعه تاثیر ساختار این ترکیب ها بر عملکرد بازدارندگی آن ها

در این تحقیق، اثر باز دارندگی 3 گروه متفاوت از بازهای شیف ((تیو بازهای شیف (گروه i)، بازهای شیف بیس (n، s دو دندانه¬ای) (گروه ii) و بازهای شیف n،n بیس (سالیسیلیدین)- آریل متان ها ( گروه iii)) بر روی خوردگی استیل در محلول هیدروکلریک اسید به روش¬های الکتروشیمیایی (پلاریزاسیون و طیف بینی الکتروشیمی امپدانس ) و روش کلاسیک کاهش وزن مطالعه شد. در گروه i اثر بازدارندگی سه تیو باز شیف (ia، ib و ic) روی خوردگی استیل نرم (mild steel) شماره 1 در محلول 15% هیدروکلریک اسید بررسی شد. نتایج این بررسی نشان داد که ترکیبات ia و ib با غلظت mg/l 200 درصد بازدارندگی 99% داشته و از نوع بازدارنده های مخلوط (کاتدی، آندی ) هستند. در گروه ii اثر بازدارندگی چهار باز شیف بیس (n، s دو دندانه¬ای) (iid-iia) روی خوردگی استیل 304 در محلول m 0/1 هیدروکلریک اسید مورد مطالعه قرار گرفت. منحنی¬های پلاریزاسیون نشان داد که همه بازدارنده¬های این گروه از نوع بازدارنده¬های مخلوط کاتدی –اَندی هستند. در گروه iii اثر بازدارندگی چهار باز شیف n،n بیس (سالیسیلیدین)- آریل متان (iiia-iiid) روی خوردگی استیل نرم شماره 2 در محلول m 0/2 هیدروکلریک اسید مطالعه شد. نتایج این بررسی بازدارندگی بهتر ترکیب iiia را از بین ترکیبات دیگر با میانگین درصد بازدارندگی 97% نشان داد. تمام اندازه¬گیری¬ها نشان دادند که درصد بازدارندگی با افزایش غلظت بازدارنده تا حد مشخص افزایش می¬یابد. این بدین معنی است که مکانیسم اصلی بازدارنده¬ها، جذب آن¬ها روی سطح فلز است. جذب بازدارنده¬های هر سه گروه از جذب هم¬دمای لانگمویر تبعیت می¬کنند. پارامتر¬های ترمودینامیکی جذب ( و ) بازهای شیف هر سه گروه با استفاده از منحنی¬های هم¬دمای جذب به دست آمد. پارامترهای فعال¬سازی فرآیند جذب از قبیل، ، آنتالپی فعال¬سازی، و آنتروپی فعال¬سازی، ، با بررسی اثر دما بر عملکرد بازدارنده¬ها، به دست آمد. با استفاده از نتایج ترمودینامیکی و سینتیکی چگونگی فرآیند جذب (فیزیکی یا شیمیایی) بازدارنده¬ها روی سطح فلز ارزیابی شد. رابطه بین درصد بازدارندگی تجربی و پارامترهای کوانتومی نظری مورد ارزیابی قرار گرفت. در هر سه گروه ضریب هم¬بستگی بین نتایج نظری و تجربی، ، تقریبا به یک نزدیک بود. با بررسی سطح فلزات حفاظت شده و خورده شده با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) جذب بازدارنده¬ها روی سطح فلز اثبات شد.